:: نکات مهم در تعریف ها و اصول ترجمان دانش

نکات مهم در تعریف ها و اصول ترجمان دانش

• در ترجمان دانش تأکید بر کاربرد دانش حاصل از تحقیقات است.
• ترجمان دانش دربرگیرنده ی تمام مراحل بین تولید و کاربرد دانش جدید است.
• مشارکت مداوم تولیدکنندگان و کاربران دانش برای تحقق ترجمان دانش لازم است.
• تعاملی و غیرخطی بودن و ارتباطات چندسویه فرایند در ترجمان دانش، اصل است.
• ترجمان دانش فرایندی بین رشته ای است.
• در چرخه ی ترجمان دانش، سؤالات و فرضیه هایی ارائه می شود، روش مناسب تحقیق انجام می گردد و یافته ها و نتایج تفسیر می شود، سپس این یافته ها برای حل مشکلات عملی به کار می روند. درواقع تعامل مداوم و مشارکت درونی و برونی گروه های مختلف مولدین دانش و کاربران آن در تمام مراحل تحقیق، جزء اصلی ترجمان دانش است.
• هرچه محققان درخصوص زمینه های اجتماعی جامعه ای که قرار است نتایج تحقیق در آن به کار گرفته شود، بیشتر بدانند، احتمال تأثیر این تحقیقات بر تصمیم سیاست گذاران بیشتر خواهد بود.
• شواهد بی ثبات هستند. چالش اصلی در ترجمان دانش ایجاد شواهد بدون درنظرگرفتن زمینه های موجود ولی حساس به آن و ایجاد شواهد درخور گفت وگو برای ایجاد فضای بحث و گفت وگو درباره ی آن ها است.
• تمام انواع شواهد به دنبال یافتن جایی در سیاست گذاری های اعمال شونده هستند. اگر علم نتواند درکی از شواهد را در بین سیاست گذاران ایجاد نماید، آنگاه آن ها بر شواهد دیگر در تصمیم گیری های خود تکیه می نمایند.
• فرایند سیاست گذاری سطوح متفاوت و مشخصی دارد و اعمال کنندگان آن نیز از توانایی های متفاوتی برخوردارند.
• محققان باید بیشتر تمرکز خود را بر تغییر عقاید بگذارند تا بر ارزش های چالش برانگیز.
• در ترجمان دانش باید بر ترغیب به مالکیت شواهد تأکید گردد نه فقط بر سیاست ؛ بنابراین در سایه ی ترجمان دانش بر گفت وگو در خصوص شواهد مبتنی بر نیاز و حتی عمل مبتنی بر شواهد باید تأکید گردد.
• ترجمان دانش محل تلاقی فرایند ها درزمینه ی اجتماعی است. اگر تحقیق، محصول نیست، فرایند است و اگر سیاست، اتفاق نیست آن نیز فرایند است، ترجمان دانش فرایندهای فوق را به هم ملحق می کند و راه حل ها را از این طریق و با درنظرگرفتن فضای گفت وگو و درنظرگرفتن زمینه های اجتماعی به دست می آورد.
• میزان ارتباط و پیوستن سیاست گذاران به تحقیق و محققان به چگونگی و محل و علت این گونه پیوستن بستگی دارد.
• برخی ازمحققان معتقدند که ترجمان دانش، قدرت رقابت سازمان ها را بیشتر می کند و به آن ها امکان می دهد که خود را سریع تر با تغییر و نوآوری ها هماهنگ سازند.